Ο Άρης Μπινιάρης γράφει και σκηνοθετεί μια παράσταση ενθύμησης μέσα από τη μουσική, την κίνηση και την αναπαράσταση. Ο αγώνας αντίστασης, απέναντι στην καταστροφική επέλαση του ολοκληρωτισμού, στην περιοχή του Πόντου στις αρχές του 20ού αιώνα, στέκεται η αφορμή. Αφορμή για να εστιάσουμε στις γονιμικές ιδιότητες ενός λαού, που εγείρεται και μάχεται ενάντια στις δυνάμεις, που αρνούνται τη ζωή. Μέσα από κείμενα της εποχής, επιστολογραφία, άρθρα εφημερίδων και μαρτυρίες αποδίδει ανάγλυφα ως πανανθρώπινο σύμβολο, τον διαχρονικό αγώνα για τη μετάβαση από μια κατάσταση σκλαβιάς προς έναν ορίζοντα απελευθέρωσης. Μουσική και λόγος συνυπάρχουν και με όχημα τη θεατρική δράση, ανάγουν τα γεγονότα, τον τόπο και τον χρόνο, στο υπαρξιακό και ψυχικό πεδίο των ανθρώπων, εκεί που απηχεί, ολόθυμα, η επιθυμία για τη ζωή και τη δημιουργία.
